Αφού πλαγιάσατε μαζί πρώτη φορά,
χωρίς καμμιά προτέρα γνωριμία
συχνά το ταίρι σας ρωτά,
"μίλα μου για σένα,
πες τα μου όλα,
θάθελα να μάθω την ιστορία σου",
και πιστεύετε πως αλήθεια,
αυτό θα θέλει να μάθει:
την αληθινή σας ιστορία
Κι ύστερα
Ανάβετε τσιγάρο
κι αρχίζετε να μιλάτε,
ξαπλωμένοι οι δυο σας χαλαρά,
σα δυο κούκλες πάνινες,
που ένα παιδί
πέταξε πάνω στο κρεββάτι
γιατί βαρέθηκε.
Κι ύστερα
Λέτε την ιστορία σας,
ή απ' αυτήν,
ό,τι χρόνος και φρόνηση
επιτρέπει
κι εκείνο κάνει ωω,ω
και κάθε φορά λιγάκι πιο αδύναμα
ώσπου το επιφώνημα
γίνεται μόλις αντιληπτό.
Κι ύστερα
Ε! τότε φυσικά,
προκύπτει κάποιο εμπόδιο,
η υπηρεσία δωματίου
καθυστέρησε κι έφτασε τώρα,
-ορίστε, τα παγάκια που ζητήσατε,
λυώνουνε σ' ένα μπολ-
ή ο ένας πάει τουαλέτα,
έκπληκτος κοιτιέται στο καθρέφτη.
Κι ύστερα
Πριν να ‘χετε χρόνο αρκετό
την μεγάλη κι ενδιαφέρουσα
ιστορία σας να πείτε
ξεκινά εκείνο
να λέει τη δική του,
ακριβώς όπως το είχε σχεδιάσει
απ' την αρχή.
Και λέτε, ωω, ω
κάθε φορά λιγάκι πιο αδύναμα
ώσπου πια το επιφώνημα
ν' ακούγεται σαν αναστέναγμός
που μόλις γίνεται αντιληπτός
ο ανελκυστήρας λίγο πιο κάτω,
δεξιά στο διάδρομο
αφήνει μια στερνή μακριά ανάσα
κι ύστερα σταματά.
Κι ύστερα
Ε, να!
Ο ένας αποκοιμιέται
κι ο άλλος θ' αποκοιμηθεί κι αυτός
με το τσιγάρο του ακόμα αναμμένο,
έτσι απανθρακώνονται οι άνθρωποι
μες στων φτηνών ξενοδοχείων τα δωμάτια
(το παραπάνω απόσπασμα δεν αποτελεί δικής μου έμπνευσης δημιούργημα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου